Skip to content

taniec subiektywnie

Moje spojrzenie na taniec

Menu
  • TEATR I TANIEC
  • ROZMOWY
  • NA EKRANIE
  • DO CZYTANIA
  • O MNIE
  • #METOO
  • KONTAKT
  • Polityka prywatności
Menu

Tag: teatr tańca

Portret choreograficzny Pauliny Wycichowskiej – Centralna Scena Tańca w Warszawie

Posted on 17/05/202217/05/2022 by Justyna

12 maja swój portret choreograficzny na deskach Mazowieckiego Instytutu Kultury namalowała Paulina Wycichowska – choreografka, tancerka, pedagog tańca. Centralna Scena Tańca to projekt, który prezentuje współczesnych polskich choreografów i tancerzy w kameralny i niewymuszony sposób, dając możliwość bliskiego obcowania ze sztuką tańca, jej twórcami i badaczami. W ubiegłym tygodniu w ramach cyklu Portret choreograficzny o…

Read more

Już nie wrócą? Zapłacz. Oddychaj.

Posted on 01/01/201920/01/2022 by Justyna

Exordium[1] Nie czuję nic. Nie ma nic poza oczekiwaniem, pustką. W tej pustce jest sznur i uwiązane na nim, nagie bezwładne ciało, rzucone w kąt sceny. Z półmroku, przy akompaniamencie siedzącego na uboczu wiolonczelisty, wyłania się kobieca postać. W dłoniach trzyma ceramiczny rdzeń, na który nawinięty został drugi koniec sznura. Lina przechodzi przez wiszący wysoko…

Read more

Bolero jest kobietą – Teatr Tańca Nie Tylko Flamenco

Posted on 25/11/2018 by Justyna

Kiedy w 1928 roku Maurice Ravel komponował Bolero na orkiestrę nikt nie przypuszczał, że doczeka się ono tylu adaptacji i interpretacji. Premiera w Operze Paryskiej okazała się sukcesem, choć wielu krytyków uznało utwór za monotonny i nieciekawy.  Scenariusz i projekt scenografii przygotował Alexandre Benois, a na scenie, w choreografii Bronisławy Niżyńskiej, wystąpiła słynna tancerka Ida…

Read more

W POSZUKIWANIU CIEMNOŚCI

Posted on 25/11/201820/01/2022 by Justyna

Kiedyś, dawno temu, w ciemności nastąpił wielki wybuch i Pan Bóg/bogowie stworzył/zrobili ten świat, a z nim człowieka. Na początku miał żyć na granicy światła i ciemności, odróżniać dzień od nocy, a dobre od złego… Ale Mojry dla każdego przędą inną nić i człowiek poszedł własną drogą. Każdy z nas podąża w nieznane. Ludzki los…

Read more

KONIEC – POCZĄTEK , CZŁOWIEK „IN PROGRESS”

Posted on 25/11/201820/01/2022 by Justyna

Kim jesteśmy? Nasze myśli, uczucia, doświadczenia, formy i sposoby działania to prawdopodobnie zaledwie niewielka część tego, co określamy mianem ludzkich możliwości. Zaistnieliśmy nagle w pewnym punkcie czasoprzestrzeni i od tego momentu ulegamy kolejnym, bardziej lub mniej uświadomionym przekształceniom. Zmieniamy otaczającą nas rzeczywistość, kreujemy jej nowe wersje, aby dopasować ją do naszych gustów i wyobrażeń. A może…

Read more

POEMAT O ZANIECHANIU

Posted on 24/11/201820/01/2022 by Justyna

Prokrastynacja jest wynikiem rywalizacji między układem limbicznym a korą przedczołową. Układ limbiczny odpowiada za emocje i impulsywność, w tym dążenie do uzyskania natychmiastowej nagrody.  Z kolei kora przedczołowa jest odpowiedzialna za koncentrację, zarządzanie sobą, własną uwagą i celami oraz za postrzeganie czasu.[i] Każdy z nas doświadcza efektów prokrastynacji, prędzej czy później. Nic niezwykłego, nic strasznego. Odwlekamy sprawy błahe i ważkie,…

Read more
© 2023 taniec subiektywnie | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme