W Polsce – poza środowiskiem tanecznym i artystycznym – zarówno działania performatywne, jak i różne techniki tańca współczesnego są dla szerszej publiczności wciąż mało rozpoznawalne, czy wręcz nieznane, a przez to wywołują zdziwienie, nierzadko konsternację. Widzowie miewają kłopot zarówno z interpretacją oglądanej sztuki, jak i jej klasyfikacją – jak bowiem zrozumieć dzieło oparte na improwizacji, choreograficznej swobodzie, bez linearnej akcji lub wchodzące w interakcję z obserwatorem? Czy to naprawdę jest sztuka? Gdzie owa sztuka się zaczyna, a gdzie kończy? Od ponad dwudziestu lat zajmuję się teatrem ruchu, teatrem plastycznym i tańcem, a po raz kolejny zadaję sobie pytanie o to, jak kształtować i edukować świadomych odbiorców. Jak nauczyć ich odkodowywania sztuki i czy aby na pewno zawsze warto szukać treści? Czy nie wystarczy intensywne, pełne przeżywanie artystycznej formy?
Cały tekst dostępny na: https://taniecpolska.pl/krytyka/poczuc-przeplyw-relacja-z-warsztatow-warsaw-flow-2019/
