Taniec

Eryk Makohon i Krakowski Teatr Tańca – Portret Choreograficzny

7 kwietnia odbyło się kolejne spotkanie z tańcem, tym razem w ramach cyklu „Portrety Choreograficzne” Centralnej Sceny Tańca na deskach Mazowieckiego Instytutu Kultury. Tym razem gościem był choreograf, twórca i lider Krakowskiego Teatru Tańca.

Portrety choreograficzne to projekt mający na celu stworzenie przez zaproszonych artystów tanecznego autoportretu. Jest to jednak nie tylko sposób na twórcze przedstawienie się publiczności, ale również wprowadzenie jej w metody pracy choreografa i pokazanie charakteru jego pracy. Każde spotkanie jest inne, nie tylko z uwagi na indywidualizm artystów, ale i ze względu na otwartą formę projektu, w którym brak narzuconej konwencji prezentacji artystycznej.

Podczas wieczoru, którego bohaterem i gospodarzem był choreograf Eryk Makohon publiczność miała okazję zobaczyć krótki film, będący subiektywnym podsumowaniem 25 lat istnienia Krakowskiego Teatru Tańca – subiektywnym, bo stworzonym w oparciu o wspomnienia, wrażenia i doświadczenia byłych i obecnych członków zespołu artystycznego, dla których teatr wciąż stanowi ich miejsce, przestrzeń, w której dobrze się czują, w której w pełni odnajdują się i mogą w nieskrępowany sposób rozwijać swoją twórczą naturę.

W drugiej części wieczoru Eryk Makohon zrezygnował z prezentacji spektaklu, czy niewielkiego performansu na rzecz pokazu swoich technik i metod pracy z tancerzami. Publiczność mogła więc obserwować coś na kształt próby i wykładu performatywnego w jednym. Przyglądanie się trójce artystów powtarzających zaproponowane przez choreografa sekwencje, to jak analizują i pogłębiają każdy ruch, krok było ciekawym doświadczeniem, przybliżającym kulisy pracy teatru tańca. Eryk Makohon zadawał tancerzom pracę do wykonania, jednocześnie ukierunkowując ich działania tak, aby kinetyka, przepływ energii i ekspresja ciała stanowiły integralny element każdej kompozycji. Widać w tym fascynację lub przynajmniej – inspirację – metodami pracy Eugenio Barby, do zgłębiania których zresztą choreograf się przyznaje, gdzie samo zaangażowanie energii jest chyba ważniejsze niż osobista ekspresja tancerza. Artyści pracują też używając przeciwstawnych napięć i układów ciała, zmieniają także punkty równowagi,  co pomaga w uzyskaniu większej dynamiki na scenie. Na pozór praca Makohona z zespołem sprawia wrażenie improwizacji, jednakże nic bardziej mylnego – każda sekwencja bowiem jest precyzyjnie zaplanowana w najdrobniejszym szczególe.

Wieczór zakończyła rozmowa z artystami, rozpoczęta i moderowana przez Martę Seredyńską, podczas której goście mogli dowiedzieć się więcej na temat twórczej drogi Eryka Makohona oraz ewolucji samego zespołu Krakowskiego Teatru Tańca i sposobu pracy nad kolejnymi spektaklami.

Data wydarzenia: 07.04.2022 g. 19:00

Kuratorka działu Portrety Choreograficzne: Magdalena Chabros

Organizatorzy: Mazowiecki Instytut Kultury i Fundacja Artystyczna PERFORM

Współfinansowanie Miasto st. Warszawa

Fotografia: Marta Ankiersztejn-Węgier