Kiedy w 1928 roku Maurice Ravel komponował Bolero na orkiestrę nikt nie przypuszczał, że doczeka się ono tylu adaptacji i interpretacji. Premiera w Operze Paryskiej okazała się sukcesem, choć wielu krytyków uznało utwór za monotonny i nieciekawy. Scenariusz i projekt scenografii przygotował Alexandre Benois, a na scenie, w choreografii Bronisławy Niżyńskiej, wystąpiła słynna tancerka Ida…
W POSZUKIWANIU CIEMNOŚCI
Kiedyś, dawno temu, w ciemności nastąpił wielki wybuch i Pan Bóg/bogowie stworzył/zrobili ten świat, a z nim człowieka. Na początku miał żyć na granicy światła i ciemności, odróżniać dzień od nocy, a dobre od złego… Ale Mojry dla każdego przędą inną nić i człowiek poszedł własną drogą. Każdy z nas podąża w nieznane. Ludzki los…
KONIEC – POCZĄTEK , CZŁOWIEK „IN PROGRESS”
Kim jesteśmy? Nasze myśli, uczucia, doświadczenia, formy i sposoby działania to prawdopodobnie zaledwie niewielka część tego, co określamy mianem ludzkich możliwości. Zaistnieliśmy nagle w pewnym punkcie czasoprzestrzeni i od tego momentu ulegamy kolejnym, bardziej lub mniej uświadomionym przekształceniom. Zmieniamy otaczającą nas rzeczywistość, kreujemy jej nowe wersje, aby dopasować ją do naszych gustów i wyobrażeń. A może…
POEMAT O ZANIECHANIU
Prokrastynacja jest wynikiem rywalizacji między układem limbicznym a korą przedczołową. Układ limbiczny odpowiada za emocje i impulsywność, w tym dążenie do uzyskania natychmiastowej nagrody. Z kolei kora przedczołowa jest odpowiedzialna za koncentrację, zarządzanie sobą, własną uwagą i celami oraz za postrzeganie czasu.[i] Każdy z nas doświadcza efektów prokrastynacji, prędzej czy później. Nic niezwykłego, nic strasznego. Odwlekamy sprawy błahe i ważkie,…
De Triana y Alcala – wspomnienie 2014 r.
W odpowiednim momencie, w odpowiednim miejscu, z pasji i gorących uczuć rodzi się duende, prawdziwe flamenco… …
Bolero jest kobietą – TTNTF
Kiedy w 1928 roku Maurice Ravel komponował Bolero na orkiestrę nikt nie przypuszczał, że doczeka się ono tylu adaptacji i interpretacji. Premiera w Operze Paryskiej okazała się sukcesem, choć wielu krytyków uznało utwór za monotonny i nieciekawy. Scenariusz i projekt scenografii przygotował Alexandre Benois, a na scenie, w choreografii Bronisławy Niżyńskiej, wystąpiła słynna tancerka Ida…